Sint Maartensdijk en Scherpenisse beschikten tot aan de Deltawerken over een eigen zeehaven. Goed bereikbaar was de haven niet, want de scheepslieden moesten voortdurend de diepte peilen om veilig naar de haven te kunnen koersen. Dat deden ze met een dieplood, in het Frans ‘plumet’ genaamd. Dit verklaart de naam Pluimpot voor de oude haven.
Oorspronkelijk was Urk een klein eiland in de Zuiderzee. Bewoning was alleen mogelijk op de keileemheuvel aan de Westzijde. Tijdens de Allerheilgenvloed van 1570 verdween een deel van het eiland voorgoed in zee. Er bleef een piepklein eiland over van ongeveer tachtig hectare. De eilanders leefden van akkerbouw en veeteelt. Er bleef echter steeds minder landbouwgrond over.
Een must, deze rondwandeling over het (schier)eiland Marken. De meeste toeristen komen niet verder dan het haventje met viskraam, restaurants, reddingstation van de KNRM en natuurlijk het charmante dorp met zijn houten huizen op palen. De haven dateert van 1837 toen de bloeiende Edamse visserijhandel zich uitbreidde naar Marken.
Aan alle kanten wordt Schouwen-Duiveland omringd door water, maar omdat je er over de weg naartoe gaat, denk je niet direct aan een eiland. Vroeger bestond het uit vier kleine eilanden: Schouwen, Duiveland, Dreischor en Bommenede. Door inpolderingen groeiden de eilanden uiteindelijk aan elkaar tot het grotere Schouwen-Duiveland. De dam tussen Schouwen en Duiveland dateert van 1610.
Tussen Ohé en Stevensweert heeft de Maas al eeuwenlang twee rivierlopen. Op oude kaarten is goed te zien dat de dorpen altijd al op ene eiland lagen. De oostelijke loop is verzand en mondt nu uit in de Molenplas. Bij hoogwater komt de rivier tot aan de kades en is de plas ineens twee keer zo groot. Maar door het jaar heen zijn de oevers van de plassen en de Maas een oase van groen.
